Ciklus radova Aleksandrije Ajduković pod zajedničkim nazivom Modni žurnal iako izvorno potpada pod postkonceptualne strategije u okvirima savremene umetničke prakse, zapravo predstavlja jednu od značajnijih antropoloških studija rađenih na postjugoslovenskom prostoru od vremena raspada zajedničke države. Kulturološki i fenomenološki, u fokusu rada / istraživanja su lica koja bi u okviru razvijenijih klasnih klasifikacija sa engleskog govornog područja spadala u tipove C, D i E , tj. nominalno pod termine lower middle-, working- i under-class, ili se kretali u prostoru opštih pojmova unprivileged i dispossessed. U srpskom društvu u kome su socijalne razlike izraženije od klasnih, gotovo svi učesnici bi se s lakoćom mogli podvesti pod pojam obespravljeni. Bilo da su državni službenici, samostalni preduzetnici, studenti, kvalifikovani i nekvalifikovani radnici, nezaposleni ili besposličari, oni se na prvi pogled kreću na marginama društvenih zbivanja, daleko od rukovodećih procesa koji presudno utiču na njihovu sudbinu. Oni čine planetarnu većinu, revolucionarni potencijal društvenih promena, do kojih, na žalost, već duži vremenski period ne dolazi.
Iz teksta Uroša Đurića Modni žurnal ili artikulacija kolonizovanog identiteta
